Το σύνδρομο Sjogren και η πιλοκαρπίνη
Ένα από τα «ραγδαία» αναπτυσσόμενα σύνδρομα της τελευταίας εικοσαετίας είναι και αυτό του Sjogren, το οποίο χαρακτηρίζει το αυτοάνοσο νόσημα πολλές φορές όμως και με συμμετοχή από το κεντρικό νευρικό σύστημα.
Ένα από τα «ραγδαία» αναπτυσσόμενα σύνδρομα της τελευταίας εικοσαετίας είναι και αυτό του Sjogren, το οποίο χαρακτηρίζει το αυτοάνοσο νόσημα πολλές φορές όμως και με συμμετοχή από το κεντρικό νευρικό σύστημα.
Τα αντιχολινεργικά φάρμακα σε πολλές περιπτώσεις όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική ιδιαίτερα σε περιπτώσεις που έχουμε χρόνιες ψυχώσεις προκαλούν τακτικά ξηροστομία και ξηροφθαλμία που χαρακτηρίζουν το σύνδρομο Sjogren.
Χαρακτηριστική είναι η εμφάνιση νευροπάθειας με αισθητικές και κινητικές διαταραχές στα άκρα που πολλές φορές συνοδεύει το σύνδρομο Sjogren.
Στις ΗΠΑ όπου υπάρχει ειδική υπηρεσία όπου καταγράφονται όλες οι εμφανιζόμενες ασθένειες το σύνδρομο Sjogren έχει τη δεύτερη θέση στα αυτοάνοσα ρευματοειδούς αιτιολογίας.
Η οζώδης πολυαρτηρίτιδα σαν απόλυτα αυτόνομη αρρώστια είναι σχετικά σπάνια και χαρακτηρίζεται από το γεγονός ότι προσβάλλει τα μικρού και μεσαίου μεγέθους αγγεία (αρτηρίες) οποιουδήποτε οργάνου
Το αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο χαρακτηρίζεται κυρίως από αρτηριακές και φλεβικές θρομβώσεις σε όλο τον οργανισμό και κυρίως γύρω από το νευρικό ιστό, κυρίως στον εγκέφαλο