Ως παραϋπνίες έχουν καταχωρηθεί στη σύγχρονη ιατρική σωματικά φαινόμενα και συμπτώματα εγκεφαλικής δυσλειτουργίας τα οποία συμβαίνουν με την εμφάνιση βιωμάτων ή επεισοδίων κατά τη διάρκεια του ύπνου ή κατά την αφύπνιση ή κατά τη διάρκεια των διάφορων σταδίων του ύπνου.
Αποτελεί βίωμα της καθημερινότητας το γεγονός ότι με την πάροδο του χρόνου έχουμε μια μείωση της κινητικότητας, ιδιαίτερα των «λεπτών» κινήσεων.
Οι «λεπτές» κινήσεις είναι ένα προϊόν εξειδίκευσης ειδικής ομάδας της περιοχής του εγκεφάλου που ονομάζεται βασικά γάγγλια όπως επίσης είναι και αποτέλεσμα μιας συνεχούς προπόνησης του ατόμου η οποία επαναλαμβάνεται ώστε να γίνει βίωμα των εγκεφαλικών κυττάρων.
Οι εφιάλτες είναι «ζωντανά» όνειρα με αρνητικό περιεχόμενο που κυρίως η εμφάνιση τους προκαλεί φόβο, οργή και αηδία.
Το μετατραυματικό σύνδρομο είναι μια χαρακτηριστική εικόνα βιώματος, η οποία «πληγώνει» έντονα το άτομο.
Το «μετατραυματικό» σύνδρομο λόγω στρες αποτελεί μια συνηθισμένη εικόνα που επαναλαμβάνεται σε πολλά άτομα σε καθημερινή βάση.
Με το γονίδιο που ανακαλύφθηκε ύστερα από έρευνες στη Φιλαδέλφεια των Ηνωμένων Πολιτειών,ο ύπνος ρυθμίζεται με τέτοιον τρόπο που είναι διορθωτικός για τον εγκέφαλο.
Ο βαθμός των διαπροσωπικών σχέσεων όσον αφορά την έκφραση τους αλλά και τον αριθμό τους για κάθε άνθρωπο αποτελεί έναν δείκτη ευφυΐας.
Η αντίληψη είναι μια ανώτερη πνευματική λειτουργία που προκύπτει από το συνδυασμό και τη «συνεργασία» διάφορων εγκεφαλικών νευρωνικών τόξων.
Ο «νησιακός» λοβός αριστερά και δεξιά στα ημισφαίρια του εγκεφάλου, μοιρασμένος ακριβώς κάτω από την φαιά ουσία σαν τμήμα όμως της φαιάς ουσίας και αυτός, έχει αναλάβει τη διαχείριση συναισθημάτων και αντιδράσεων στον άνθρωπο
Με παρατηρήσεις που έγιναν αρχικά από Αμερικανούς και κατόπιν από Γερμανούς επιστήμονες τα τελευταία είκοσι χρόνια βρέθηκε ότι υπάρχει στον εγκέφαλο ένα ασυνείδητο δυναμικό προετοιμασίας που προηγείται κάθε ενσυνείδητης πράξης
Μπορούμε πλέον, όπως κάνουμε τακτικά και στη Βιονευρολογική, να έχουμε μια καταγραφή συνειδησιακών επιπτώσεων εγκεφαλικών λειτουργιών, εξετάζοντας τη «νήσο του εγκεφάλου»
Στις αρχές του 1960 στις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν έκδηλο το ενδιαφέρον για τις ψυχοδυναμικές ισορροπίες του ανθρώπου. Στον τομέα αυτό, ένας εξαιρετικός νεαρός ψυχολόγος ο Στάνλεϊ Μίλγκραμ, στο πλαίσιο του διδακτορικού του, αναζητούσε τα όρια του ανθρώπου όσον αφορά στην υπακοή σε μια καθεστωτική ιεραρχία.
Η ζήλεια είναι ένα φαινόμενο που σύμφωνα με τις παρατηρήσεις προκύπτει ανάμεσα στη «συνεργασία» αμυγδαλής και ιππόκαμπου στον εγκέφαλο
Εκτός από τη γρίπη κινδυνεύουμε και από τη… γριπολογία λέει ο νευρολόγος – ψυχίατρος Δημήτρης Κουντούρης, ο οποίος δίνει μια επιστημονική εξήγηση γι’ αυτό που οι δημοσιογράφοι ονομάζουν «ιό του πανικού».
Πρόκειται για ένα σπάνιο φαινόμενο, αλλά για τους ειδικούς νευρολόγους κάτι συνηθισμένο που συνοδεύει διάφορα κινητικά τικ
Το πιο χαρακτηριστικό των σωματικών συναισθημάτων είναι πού βρίσκονται τα άκρα στο χώρο και το σώμα σε ποιά θέση είναι
Παλιές έρευνες, ήδη πριν από σαράντα με τριάντα χρόνια, έχουν δείξει ότι ο εγκέφαλος προετοιμάζεται πριν ακόμη αντιδράσει για τον ερεθισμό, τον οποίο πρόκειται να καλλιεργήσει και να το δώσει σαν βίωμα στην ίδια του την υπόσταση
Στη Βιονευρολογική, η πείρα μας έχει οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι προκείμενου να αντιμετωπιστούν διαταραχές πανικού, πρέπει κατά πρώτο λόγο να εντοπιστεί η αιτία τους, αλλά και η εγκεφαλική περιοχή όπου δημιουργούνται και η κατάσταση της
Όσο πιο γρήγορα μπορεί και μαθαίνει κανείς να διαχειρίζεται τα συναισθήματα του, ιδιαίτερα τα αρνητικά βιώματα, «κατεβάζοντας» τον πήχη και δημιουργώντας ευχάριστη για αυτόν ατμόσφαιρα, τόσο πιο γρήγορα παύουν τα επινεφρίδια να βγάζουν την ορμόνη της υδροκορτιζόνης που ανεβάζει πάρα πολύ το στρες και καταστρέφει τα κύτταρα στον εγκέφαλο
Υπολογιστής καρδιακών παλμών
Υπολογιστής Body-Mass Index
Υπολογιστής κόστους καπνίσματος