Παρενέργειες των αντιεπιληπτικών φαρμάκων
Τα αντιεπιληπτικά φάρμακα δημιουργούν πολλές παρενέργειες κυρίως σε ότι αφορά τις διαταραχές του βάρους του σώματος, το αίσθημα κόπωσης και τις ικανότητες της συγκέντρωσης.
Τα αντιεπιληπτικά φάρμακα δημιουργούν πολλές παρενέργειες κυρίως σε ότι αφορά τις διαταραχές του βάρους του σώματος, το αίσθημα κόπωσης και τις ικανότητες της συγκέντρωσης.
Αφού οποιοδήποτε νέο φάρμακο δοκιμασθεί για αρκετά χρόνια στο εργαστήριο ή σε πειραματόζωα, κυρίως πιθήκους, αρχίζει η διαδικασία δοκιμής σε ανθρώπους.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας υπάρχει εδώ και εκατό χρόνια στη βιβλιογραφία σαν ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα.
Τα τελευταία τριάντα χρόνια χορηγούμε τη μαννιτόλη για διάφορες θεραπευτικές διαδικασίες σε νοσήματα του εγκεφάλου, κυρίως καρκίνους, σε συνδυασμό μ’ άλλα φάρμακα.
Υπάρχουν πάρα πολλές εγκεφαλικές ασθένειες και κυρίως καρκίνοι, οι οποίες χρειάζονται άμεση χορήγηση κάποιων εγκεφαλοτρόπων ή ακόμη και κυτταροστατικών φαρμάκων.
Η οπτογενετική γεννήθηκε περίπου πριν από είκοσι χρόνια σαν ένας καινούργιος κλάδος των νευροεπιστημών και των εφαρμογών τους
Δεν πρέπει να αγνοούμε, όπως και σε άλλες θεραπείες άλλων ασθενειών έτσι και στη σκλήρυνση κατά πλάκας, ότι πολλές φορές μια επιθετική τακτική είναι αναγκαία
Εσφαλμένα πολλοί ασθενείς και δυστυχώς μη έμπειροι γιατροί θεωρούν την τακτική χρήσης ηρεμιστικών φαρμάκων σαν ένα μέσον περιορισμού της εξ αυτής αυτοκτονικότητας
Γιατί αυξάνεται η επιληψία. Τα τελευταία χρόνια όποιος νευρολόγος ασχολείται με το αντικείμενο ασθένεια – επιληψία, εκπλήσσεται που διαπιστώνει μια συνεχόμενη αύξηση των περιστατικών. Βεβαίως η γήρανση του πληθυσμού και οι μεταβολικές αρρώστιες παίζουν ένα σημαντικό ρόλο. Σ’ αυτό πρέπει να προστεθεί και η κατάχρηση ουσιών – φαρμάκων σε συνδυασμό με διάφορες λοιμώξεις. Η κυριότερη […]
Οι επιληψίες είναι δυνατόν να μην μπορούν να αντιμετωπιστούν με τα μέχρι τώρα συμβατά μέσα.
Τα τελευταία χρόνια μία γερμανική έρευνα του πανεπιστημίου της Βόννης έφερε στο φως μία νέα «ανακάλυψη» η οποία πραγματικά είναι πολύ χρήσιμη για τις βαριές μορφές επιληψίας.
Η σύγχρονη ανάγκη και οι αυξανόμενες διαταραχές της επιληψίας στον παγκόσμιο πληθυσμό αύξησαν την παραγωγή πολλών φαρμάκων.
Αναμφισβήτητα, με την πρόοδο της φαρμακοβιομηχανίας τα τελευταία χρόνια έχουν δημιουργηθεί πολλά είδη αντιεπιληπτικών φαρμάκων, των οποίων η «συντονισμένη» χρήση προσφέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα για την καταπολέμηση της επιληψίας.
Ψυχίατροι, ψυχολόγοι, «ψυχομέτρες», ψυχαναλυτές αλλά και νευροβιολόγοι τελευταία αναλύουν με προσοχή και ιδιαίτερη επιμονή τι κρύβεται πίσω από κοινωνικές συμπεριφορές όπως επιδίωξη καριέρας άνευ όρων, πράξεις αυτοκτονίας, ακόμα και η μανία των selfies.
Στα τέλη της δεκαετίας του 70 άρχισε να αποκτάει ιδιαίτερη σημασία για τους νευροεπιστήμονες το «μονοπάτι της σεροτονίνης».
Η σεροτονίνη, μία ουσία νευροδιαβιβαστής, φαίνεται ότι προσφέρει κάποια βοήθεια στις περιπτώσεις «επιληπτικού» θυμού, συνδεδεμένες με πράξεις βίας.
Στους γηραιούς ασθενείς η απότομη αλλαγή της καθημερινότητας δημιουργεί ψυχικά τραύματα.
Οι ασθενείς που πάσχουν από τη νόσο πολλές φορές εμφανίζουν γενικευμένες τάσεις φοβίας χωρίς ιδιαίτερη αιτία και συγκεκριμένη συμπτωματολογία.
Έχει διαπιστωθεί ότι οι διαταραχές της μνήμης συνοδεύονται από επιληπτικές κρίσεις μικρής ή μεγάλης έντασης.
Τα τελευταία χρόνια μια νέα διάγνωση στο πεδίο της ρευματολογίας και της νευρολογίας έρχεται να δώσει νέα στοιχεία.