Από το ένα όργανο στο σύνδρομο πάρκινσον

Το σύνδρομο πάρκινσον προκύπτει κατά κύριο λόγο τις περισσότερες φορές μετά από μία κακή συνεννόηση διαδικασίας ομοιοστατικού χαρακτήρα μεταξύ ενδοκρινών αδένων, όπου κι αν βρίσκονται αυτοί στο σώμα, και του νευρικού συστήματος. Έτσι λοιπόν είναι πολύ συνηθισμένο σε πάρα πολλές περιπτώσεις ασθενών να εμφανίζονται οι ενδοκρινικές διαταραχές, π.χ. από την υπόφυση, από τους παραθυρεοειδείς αδένες, από το θυρεοειδή, από τα γεννητικά όργανα, από το πάγκρεας κ.τ.λ., που με τη σειρά τους δημιουργούν τις παθολογικές προϋποθέσεις για την εμφάνιση της νόσου του πάρκινσον. Όταν εξετάζουμε αυτή τη νόσο, πρέπει και αντίστροφα να έχουμε υπόψη μας το ενδοκρινικό σύστημα.