Το πρόβλημα των μεταβολικών εγκεφαλοπαθειών

Μεταβολικές εγκεφαλοπάθειες, όπως έχουν διαπιστωθεί στη Βιονευρολογική, έχουν το μεγαλύτερο διαγνωστικό πρόβλημα, διότι «εμφανίζουν» μια ύπουλη και αργή πορεία. Ο εγκέφαλος, βασικά, χρειάζεται το 75% της «ηπατικής» γλυκόζης και περίπου το 90% από την εγκεφαλική μεταβολική γλυκόζη μέσω του κύκλου του Kρέμπς. Μέσω αυτής της διαδικασίας παράγονται σε μεγάλα ποσά αμμωνία, τα οποία επηρεάζουν, μέσω της αιματικής κυκλοφορίας σε διάφορο βαθμό, διάφορα τιμήματα του εγκεφαλικού ιστού με διάφορα αποτελέσματα. Δηλαδή, βλέπουμε ότι υπάρχει μια μεγάλη ποικιλία συνδυασμού μεταβολικών παραγόντων, τα οποία, όταν έρθει η ώρα να ελέγξουμε, κάνουμε ένα μακρύ κατάλογο που εμποδίζουμε τη γρήγορη διαφοροδιάγνωση και την έγκαιρη θεραπεία. Έτσι, όταν έχουμε μεταβολή εγκεφαλοπάθειας πρέπει να περιμένουμε με μεγάλη υπομονή και κυρίως χωρίς παραλήψεις στην ολοκλήρωση της διαφοροδιαγνωστικής διάγνωσης, ενώ παράλληλα θα πρέπει να δοκιμάζεται ελεγχόμενα και η θεραπευτική αγωγή.