Επιληψία και κίνηση

Οι γιατροί και το κοινό γνωρίζουν την επιληψία σαν κώνο με χαρακτηριστική συμπτωματολογία, που κυρίως εκφράζεται με πτώση και τακτικούς, κλινικούς σπασμούς. Το κορυφαίο στοιχείο μιας επιληπτικής κρίσης στην κυριολεξία είναι πέρα της έξω από κάθε αμφισβήτησης του, εντυπωσιακής του εικόνας , ένα ελάχιστο στοιχείο της παθογένειας της επιληψίας και της σχέσης της με την κινητικότητα του ατόμου. Η σχέση αυτή είναι πολύ ισχυρή. Ξεκινάει από μικρά κύτταρα του εγκεφάλου, αλληλοσυνδεμένα με ποικίλους τρόπους και τις περισσότερες φορές οι παθολογικές τους εκφράσεις σαν συμπτώματα είναι στην κυριολεξία αμυδρά ή και αόρατα για το κλινικό μάτι. Οι δυο λειτουργίες όπως είναι εμφανές με την σύγχρονη τεχνολογία αλληλοεπηρεάζονται τόσο ισχυρά, που χρειάζεται όταν εμφανίζονται ή υπάρχουν ενδείξεις διαταραχής για την μια, να εξετάζονται διεξοδικά και οι δυο. Ειδικά όταν έχουμε εμφανείς κινητικές διαταραχές χωρίς άλλες ενδείξεις.