Επιληψία και στοιχεία προσανατολισμού
Ο προσανατολισμός κάθε ατόμου βασίζεται κυρίως σε τρεις ποιοτικές διαφορές: προς το πρόσωπο, προς τον χρόνο, προς τον χώρο.
Ο εγκέφαλος είναι οργανωμένος με τέτοιον τρόπο ώστε να έχει κυτταρικούς σχηματισμούς ανάλογα με την κάθε περίπτωση προς κάθε κατεύθυνση και προς κάθε απόδοση.
Αυτή η κυτταρικοί σχηματισμοί είναι που ολοκληρώνουν τη δυνατότητα του προσανατολισμού και της ίδιας της ζωής.
Όταν αυτό αρχίζει να χάνεται, εμφανίζονται οι διάφορες καταστάσεις άνοιας, κυρίως συνοδευόμενες από μορφές επιληπτικών κρίσεων.
Χρειάζεται μεγάλη προσοχή όταν έχουμε ενδείξεις διαταραχών, ποιοτικές, του προσανατολισμού προς κάθε κατεύθυνση και άμεση αντιμετώπισή τους κυρίως διαγνωστικά, όχι μόνο «για να προλάβουμε το κακό» αλλά για να έχουμε και τη δυνατότητα δημιουργίας έγκαιρων θεραπευτικών προϋποθέσεων.