Σε αρκετές αθλητικές δραστηριότητες όπως π.χ. στην πυγμαχία, το ποδόσφαιρο (ιδιαίτερα το αμερικάνικο), ή το ράγκμπι κλπ. έχουμε τακτικούς μικρούς, ή μεγάλους εγκεφαλικούς τραυματισμούς επαναλαμβανόμενους για μακρύ χρονικό διάστημα. Το αποτέλεσμα είναι η αθροιστική συσσώρευση των επιμέρους παθολογικών εγκεφαλικών αλλοιώσεων. Σε τελική έκφραση συνήθως έχουμε την κλινική εικόνα μιας χρόνιας τραυματικής εγκεφαλοπάθειας, με παράλληλη ανάπτυξη επιληπτικής δραστηριότητας και ψυχοπαθολογικής προσωπικότητας. Ένα ουσιαστικό μέτρο αποφυγής τέτοιων παθολογικών καταστάσεων, είναι η τακτική εφαρμογή ηλεκτροεγκεφαλογραφικών σε αυτές τις ομάδες υψηλού κινδύνου.
