Η γένεση της επιληψίας

Είναι πάρα πολύ αστείο όταν κανείς σκεφτεί μια από τις πιο δύσκολες νευρολογικές ασθένειες με περίπλοκη και επικίνδυνη συμπτωματολογία έχουν την βάση τους σε ένα ηλεκτρικό κύκλωμα σαν αυτό που έχουμε στα παιδικά παιχνίδια. Απλό και πολύ εύκολο. Άρα δηλαδή θεωρητικά η επέμβαση και η διόρθωσή του είναι εξίσου ένα εύκολο πράγμα. Το όλο «μυστικό» στο νευρικό κύτταρο είναι η διάρκεια που παίρνει για να περάσει αυτό το ηλεκτρικό ρεύμα , αν είναι σύντομη ή μακριά. Σε ένα «επιληπτικό νευρικό κύτταρο» αλλάζονται οι μηχανισμοί που επιτρέπουν την εκτόνωσή του και εκφορτίζονται γρήγορα και συνεχόμενα, δηλαδή σε ότι αφορά την συχνότητα. Ακριβώς η υψηλή συχνότητα είναι αυτή που σε συνάρτιση με τον συγχρονισμό με παράλληλα κύτταρα, γεννά τις επιληπτικές κρίσεις. Αυτό πρέπει να έχουμε πάντοτε κατά νου όταν υπάρχουν επιληπτικές κρίσεις, είτε αυτές φαίνονται κλινικά, είτε διαπιστώνονται παθολογικά μέσω του εγκεφαλογραφήματος. Πρόκειται για σύντομες πολλαπλές εκφορτώσεις, οι οποίες είναι σύντομες και επαναλαμβανόμενες και ερεθίζουν όσο το δυνατόν περισσότερα νευρικά κύτταρα.