Μια λοβοτομή ή ένας εγκεφαλικός τραυματισμός ύστερα από μια κρανιοεγκεφαλική κάκωση, προκαλεί πάντα ορφανικές βλάβες. Το πιο συνηθισμένο είναι να έχουμε τραυματισμούς κυρίως στον πρόσθιο μετωπιαίο λοβό με ανάλογες οξείες αντιδράσεις ή βραδέα εξελισσόμενα περιστατικά. Στα τελευταία ανήκουν κάποιες μορφές επιληπτικών κρίσεων σε ταυτόχρονη εμφάνιση με μια ψυχοπαθολογική συμπτωματολογία της προσωπικότητας του ασθενούς. Λόγω της ιδιομορφίας αυτών των παθήσεων σπάνια ακόμα και από ειδικούς γίνεται ο έγκαιρος διαγνωστικός εντοπισμός και πολύ περισσότερο η διεκπεραίωση μιας θεραπευτικής διαδικασίας. Το αποτέλεσμα είναι μια χρονική εξέλιξη του περιστατικού με απόλυτα αρνητικές συνέπειες.
