Υπερδιέγερση και επιληψία

Υπερδιέγερση και επιληψία Το ερωτηματικό πως φτάνει κανείς στην επιληπτική κατάσταση μέσω της υπερδιέγερσης των εγκεφαλικών κυττάρων είναι απλό σχετικά στην εξήγησή του και εύκολο στην κατανόησή του, πράγμα που το κάνει καμιά φορά προσεγγίσιμο σε μια σωστή θεραπεία. Γενικά τα νευρικά κύτταρα ξεφορτώνουν το φορτίο τους πολύ αργά και για αρκετό διάστημα. Υπάρχουν όμως μερικά διαταραγμένα κύτταρα σε επιληπτική κατάσταση που οι εκφορτώσεις είναι πιο συχνές και μεγαλύτερης διαρκείας και πιο ισχυρές. Σε στυλ (πολυβόλου) όταν έρθει μια τέτοια κατάσταση, έχουμε πλέον μια άλλη νευρολογική εικόνα του εγκεφάλου διότι η μια νευρική μεμβράνη του κυττάρου (ενοχλεί) την διπλανή προς την ίδια κατεύθυνση και εντέλει σχηματίζονται ομάδες κυττάρων που βάλλουν κατά ρυπές στην περιοχή. Τότε έχουμε μια κατάσταση επιληπτικής διαταραχής η οποία χρήζει παθολογικής διερεύνησης και ταυτόχρονα θεραπείας. Το ότι δεν γίνεται αντιληπτή πολλές φορές οφείλεται στο γεγονός ότι προσβάλλει και τα δυο ημισφαίρια του εγκεφάλου ταυτόχρονα με αποτέλεσμα να μην γίνεται αντιληπτή η διαφορά. Εάν όμως η κρίση σε αυτές είναι εστιακές και περιορισμένες τότε έχουμε την διαφοροποίηση που χρειάζεται.