Χορεία και επιληψία στο παιδί

Οι παλιοί γιατροί συνήθιζαν ανάλογα με την κινητική συμπεριφορά να κάνουν και την διαφοροδιάγνωση της χορείας από την επιληψία στο παιδί. Ενώ η πρώτη χαρακτηρίζεται από άναρχες, άτακτες κινήσεις διαφόρων ομάδων μυών, αντίθετα στις επιληψίες έχουμε στερεότυπα επαναλαμβανόμενες χαρακτηριστικές συσπάσεις της ίδιας ομάδας μυών. Βέβαια ενδιάμεσες «μεικτές» κλινικές εικόνες είναι το σύνηθες πρόβλημα. Σε αυτές όταν γίνεται η ανάλογη διαγνωστική προσπάθεια και κυρίως η συλλογή των τακτικών ηλεκτροεγκεφαλογραφικών στοιχείων, τακτικότητα διαπιστώνεται η ύπαρξη μιας «κοινής» εγκεφαλικής διαταραχής, πολλές φορές των ίδιων εγκεφαλικών περιοχών. Σε αυτές τις περιπτώσεις μια μεικτή αγωγή έχει θεαματικά αποτελέσματα ακόμα και για την χορεία, που θεωρείται ανίατη.