Alzheimer, επιληψία, γενετική

Ένας από τους δικαιολογημένους φόβους που έχουν τόσο οι ασθενείς για τους επιγόνους τους όσο και οι συγγενείς για τους εαυτούς τους είναι το κληρονομικό δυναμικό της γενετικής προδιάθεσης της νόσου τουAlzheimer. Αυτή η προδιάθεση μπορεί να ελεγχθεί νευροφυσιολογικά μέχρι ένα σημείο, συγκρίνοντας τα ηλεκτροεγκεφαλογραφικά (ΗΕΓ) δείγματα των διαφόρων ατόμων της ίδιας οικογενειακής προέλευσης, συγκρίνοντας συγκεκριμένες ομάδες εκφορτίσεων ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος και ιδίως επιληπτικού τύπου. Λαμβάνοντας υπόψη την πολυπαραγοντική αιτιολογία της νόσου, ο επαρκής έλεγχος είναι τρομερά δύσκολος να γίνει με άλλες μεθόδους, ακόμη και με γενετικά τεστ. Το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα μπορεί να δώσει, αν όχι αποδείξεις λόγω του στατιστικά μικρού αριθμού συγκέντρωσης δειγμάτων, ενδείξεις πιθανής γενετικής επιβάρυνσης. Αυτό μπορεί αυτόματα να αποτελεί την αρχή μίας εξατομικευμένης διαγνωστικής διαδικασίας που σχεδόν πάντα προσφέρει ουσιαστικές πληροφορίες.