Γενετικό ρίσκο στην επιληψία

Η σύγχρονη γενετική μας έχει διδάξει πως πέρα απ’ αυτήν υπάρχει και η επιγενετική. Δηλαδή, εκτός από τα βασικά γονίδια που «εκτελούν» τη διαδικασία εξέλιξης του ανθρώπου από τη μέρα της σύλληψής του, υπάρχουν «κατοπινά» μοριακά συμπλέγματα που δημιουργούν νέες απρογραμμάτιστες προϋποθέσεις βιολογικής εξέλιξης. Π.χ. μία τοξική επίδραση στα κύτταρα του παππού μπορεί κληρονομικά να δημιουργήσει επιληπτική προδιάθεση στο εγγόνι. Είναι κατανοητό πια ότι όσο μεγαλώνει ο όγκος των πληροφοριών (big data) γύρω απ΄ αυτό το θέμα, αυξάνεται και η πιθανή πρόβλεψη μίας επερχόμενης επιληπτικής κατάστασης για τον οποιονδήποτε. Μ΄ αυτόν τον τρόπο η δυνατότητα της έγκαιρης θεραπευτικής επέμβασης προληπτικά μεγαλώνει. Σήμερα ο προσδιορισμός του «επιληπτικού ρίσκου» στις διάφορες νοσολογικές καταστάσεις μέσω διαγνωστικής έρευνας με τα σύγχρονα μέσα είναι καταρχήν προσιτός. Σ’ αυτό το σημείο συμβάλλει τα μέγιστα και η σύγχρονη φαρμακολογία που επιτρέπει ιδιαίτερα επιτυχημένους συνδυασμούς φαρμακευτικών ουσιών που καταστέλλουν την επιληπτική προδιάθεση.