Το θέμα των δυστονιών έχει πάρει τα τελευταία τα τελευταία χρόνια πάρα πολύ μεγάλες διαστάσεις. Ο κύριος λόγος είναι ότι υπάρχει έντονη αύξηση του περιβάλλοντολογικού στρες για άτομα τα οποία έχουν μια προδιάθεση για αυτό και το δεύτερο είναι ότι έχει αυξηθεί το ευδόκιμο ζωής έτσι ώστε να αυξάνονται τα περιστατικά.
Οι δυστονίες είναι απότομες συσπάσεις ενός μυός η ομάδες μυών οι οποίες προκαλούνται χωρίς τη θέληση του ατόμου παρόλο πολλές φορές που το ίδιο το άτομο καταβάλλει προσπάθεια να μην εμφανιστούν.
Είναι ένα έντονο κοινωνικό δυσάρεστο γεγονός για αυτόν που πάσχει και πολλές φορές οδηγεί στην απομόνωση του και σε εντατικά ψυχικά προβλήματα.
Έχοντας μια μεγάλη εμπειρία από ασθενείς στην Βιονευρολογική, μπορούμε να πούμε ότι η εκτεταμένη εξέταση από νευροφυσιολογικής πλευράς και μέσω των σύγχρονων απεικονιστικών μεθόδων έχει καταλήξει στα συμπεράσματα ότι πρόκειται κυρίως για μια διαταραχή του νευρωνικού τόξου που προΐσταται μια περιοχή στον κροταφικό λοβό του εγκεφάλου που λέγεται νήσος του Ράϊλ. Επίσης έχει φανεί ότι όσο κανείς αργεί στην επέμβαση της θεραπείας μετά τη διάγνωση, τόσο αυτά τα προβλήματα αυξάνονται.
