Ο άσχημος αέρας και το πολύ τσιμέντο είναι από τους παράγοντες που περιορίζουν τόσο το βλέμμα όσο και την αναδίπλωση της μνημονικής λειτουργίας. Στη Βιονευρολογική έχουμε παρατηρήσει ότι μεγάλα τμήματα αστικοποιημένου πληθυσμού που δεν έχουν την πρόσβαση σε πράσινο και ανοιχτά τοπία, εμφανίζουν πιο τακτικά άνοιες και Alzheimer. Επειδή πρόκειται για ένα πολύ απλό «μέσο» θεραπευτικής συμβολής είναι καλό να αναζητούμε την καταφυγή σε ευχάριστο και πράσινο περιβάλλον σε κάθε ευκαιρία της καθημερινότητας μας. Όσο και αν φαίνεται αυτό δυσνόητο μειώνει τον κίνδυνο της άνοιας.
