Γνωρίζουμε από την Βιονευρολογική, ότι υπάρχει μια μεγάλη γκάμα επιληπτικών κρίσεων, από αυτές που είναι εμφανείς με μυοτονικούς σπασμούς και αυτές που είναι ημιφανείς, όπως είναι οι αφαιρέσεις και για πολύ έμπειρο μάτι και άλλες που ενώ υφίστανται δεν φαίνονται, αλλά καταγράφονται στο εγκεφαλογράφημα.
Γενικά, εάν κάποιος γιατρός δεν ασχοληθεί επισταμένα με αυτές, δεν τις αναλύσει επιστημονικά και δεν τις βάλει σε κάποια θεραπεία, τότε μιλάμε για ανεξέλεγκτες επιληπτικές κρίσεις.
Πρόκειται για μια έντονη διαταραχή, η οποία μπορεί να αποβεί μοιραία κάθε στιγμή, άσχετα το είδος, της προέλευσης, και της έντασης που έχει.
Άρα όποτε υπάρχει η παραμικρή υπόνοια, κάνουμε οπωσδήποτε τον ηλεκτροεγκεφαλογραφικό έλεγχο και δίνουμε αντιεπιληπτική αγωγή, έστω και στην παραμικρή ένδειξη.
Κατόπιν τούτου, κάνουμε εκ νέου έλεγχο για να συντονίσουμε τις θεραπευτικές κινήσεις.
