Δυστυχώς, εδώ πέρα δεν ισχύει ο τυπικός τρόπος ιατρικής λογικής· αίτιο, αποτέλεσμα ή αίτιο, σύμπτωμα.
Μια γενικευμένη, μεγάλη, επιληπτική κρίση μπορεί να έρθει στην κυριολεξία από το «πουθενά».
Παραδείγματος χάρη, ένα μικρό εγκεφαλικό τραύμα, μετά από τροχαίο με μια σύντομη απώλεια συνειδήσεως, η οποία πιθανόν να μην έχει πάρει και βιωματικό χαρακτήρα από τον ίδιο τον ασθενή, μπορεί να του εμφανίσει μια γενικευμένη μεγάλη, τονική, κλονική κρίση μετά από ένα ή δύο χρόνια.
Βέβαια αυτό είναι το αίτιο, η αφορμή μπορεί να είναι μια στέρηση ύπνου, χρήση αλκοόλ, ουσιών ή και μεγάλη σωματική ταλαιπωρία.
Αυτό σημαίνει ότι πάντοτε μετά από κάποιο έντονο τροχαίο, έστω και με μικρή απώλεια συνείδησης, ακόμη και όταν οι ίδιοι ενδιαφερόμενοι δεν το έχουν καταγράψει, ο γιατρός οφείλει να κάνει ένα διεξοδικό έλεγχο, να τα καταγράψει και το κυριότερο να απαιτήσει ένα εγκεφαλογράφημα ή ακόμη και απεικονιστικές μεθόδους για την κατάσταση του ασθενούς.
