Συχνά στην Βιονευρολογική, ιδιαίτερα κατά την παρακολούθηση ασθενών οι οποίοι δεν έχουν άλλες προεκτάσεις, παθογενείς, παρά μόνο μια «επιληπτική» ημικρίση, υπάρχει το πρόβλημα εάν έχουμε να κάνουμε με μια απλή αντίδραση του εγκεφάλου.
Και πράγματι, όπως δείχνουν και οι νευροφυσιολογικές εξετάσεις, πολύ τακτικά έχουν μια επιληπτική αντίδραση, δηλαδή μια υπερσύγχρονη νευρολογική δραστηριότητα, εντοπισμένη σε ένα ή πολλά εγκεφαλικά σημεία, που όμως δεν σημαίνει πάντα και μια παθογένεια.
Χρειάζεται κανείς σε αυτές τις περιπτώσεις εκτεταμένες εξετάσεις και ιστορικό, καθώς επίσης και άλλες βοηθητικές μεθόδους, όπως η ανάλυση του κληρονομικού αναμνηστικού, πριν προχωρήσει σε τελεσίδικη διάγνωση ή ακόμη και θεραπεία. Δεν πρέπει να εκλαμβάνεται κάθε επιληπτική αντίδραση χωρίς να γίνεται ο απαραίτητος έλεγχος σαν ένα απόλυτα παθογενές γεγονός.
