Η γνώμη μας στην Βιονευρολογική είναι ότι στις επιληπτικές κρίσεις συγκεντρώνεται, και μέχρι στιγμής πριν λίγο ήταν αναγκαίο, η προσοχή των γιατρών κυρίως σ’ αυτή καθ’ αυτή την ασθένεια και στην θεραπευτική αντιμετώπιση των κρίσεων.
Παρόλα αυτά, κρίσεις και θεραπεία αποτελούν μόνο ένα πολύ μικρό κομμάτι των ασθενών που υποφέρουν από επιληπτικές κρίσεις. Πολύ τακτικά μαζί τους και για ουσιαστικά μεγαλύτερο ποσοστό της καθημερινότητας τους, υπάρχει μια συμμετοχή ψυχικών διαταραχών, οι οποίες είναι διαφορετικού τύπου ανάλογα από πιο μέρος του εγκεφάλου προέρχονται οι επιληπτικές κρίσεις.
Ο κάθε γιατρός έχει την υποχρέωση τόσο με τα μέσα που έχει αλλά και των άλλων ειδικοτήτων, π.χ. της ακτινολογίας ή της νευροφυσιολογίας, να επεκτείνεται και στην επιμέτρηση των ψυχικών διαταραχών που συνυπάρχουν με τις επιληπτικές κρίσεις.
