Τα υπερκινητικά παιδιά, με διάσπαση της προσοχής έχουν κατά κανόνα όπως έχουμε και εδώ στην Βιονευρολογική, ένα παθολογικό εγκεφαλογράφημα με επιλεπτοφορμικές εκφορτώσεις.
Κατ’ ουσία πρόκειται σε αυτές τις περιπτώσεις για επιληπτικού τύπου αντιδράσεις, οι οποίες είναι μικρής έντασης, έτσι που κλινικά να μην ολοκληρώνονται, αλλά ηλεκτροεγκεφαλικά να καταγράφονται και να διαπιστώνονται στην έκταση τους.
Επιπλέον, το εγκεφαλογράφημα, και κυρίως το πολύωρης καταγραφής, σε αυτές τις περιπτώσεις έχει τη δυνατότητα και της διαμόρφωσης εντύπωσης ότι αφορά της φαρμακευτικής χορηγούμενης δοσολογίας και των παρενεργειών της.
Δηλαδή έχουμε ένα ταυτόχρονο έλεγχο διάγνωσης και θεραπείας και συντονισμού αυτών των δυο σε ένα επιθυμητό επίπεδο.
Πρέπει επίσης να ξέρουμε ότι είναι δυνατόν, με το πολύωρης καταγραφής ηλεκτροεγκεφαλογράφημα, μπορούμε να αποτυπώσουμε και την δραστηριότητα των παιδιών αυτών, με ή χωρίς φάρμακο, σε διάφορες δραστηριότητες όπως στο σχολείο ή εντός οικίας.
