Χωρίς αμφιβολία, τα τροχαία ατυχήματα αποτελούν μια μεγάλη «πληγή» για την χώρα μας.
Πρόκειται για την ουσία για ένα ακήρυχτο «πόλεμο», με πολλά θύματα.
Δεν υπάρχει σχεδόν κανένα τροχαίο, όπου να μην έχουμε και μια εγκεφαλική συνδρομή, δηλαδή ένα χτύπημα στο κεφάλι.
Συνήθως αυτό το χτύπημα στο κεφάλι μετά τα τροχαία, μπορεί να έχει μια έκταση, μεγάλη ή μικρή.
Στην Βιονευρολογική, έχουμε δει κάθε είδους «ποικιλίας» από αυτά τα χτυπήματα, δηλαδή ελαφρά χτυπήματα με πολύ ισχυρές επιληπτικές κρίσεις ή ελαφρές επιληπτικές κρίσεις μετά από πολύ δυνατά χτυπήματα.
Αυτό μας έχει αναγκάσει σε κάθε είδους τροχαίο, άσχετα αν ακόμη ο ασθενής μπορεί να αναφέρει ή όχι ή συγγενείς ή τέλος πάντων όποιοι τον συνοδεύουν για την δύναμη του τραύματος, να κάνουμε ένα εκτεταμένο κοντρόλ, προκειμένου να εντοπίσουμε εγκεφαλικές δυσλειτουργίες κα κυρίως επιληπτικές κρίσεις.
Πάντως σε όλα τα τροχαία, προκειμένου να εξασφαλιστεί με σιγουριά μια κατάσταση, συνειδητοποιημένης ιατρικής αναγκαιότητας, είναι απαραίτητη η εικοσιτετράωρη ηλεκτροεγκεφαλογραφική καταγραφή, προκειμένου να διαπιστώσουμε όλα όσα χρειάζονται σχετικά με αυτό το θέμα και να μπει σε γραμμή μια θεραπευτική αγωγή.
