Στην Βιονευρολογική, όπως και σε άλλα πάρα πολλά διαγνωστικά νευρολογικά κέντρα, υπάρχει πάντοτε το δίλλημα μιας κάποιας θεραπείας μετά από μια «μονήρης» επιληπτική κρίση.
Βέβαια, σε αυτό υπάρχουν κανόνες όπως π.χ. όταν υπάρχει ένα ισοδύναμο εύρημα στο εγκεφαλογράφημα ή στην μαγνητική τομογραφία ή ακόμη και στην κλινική εικόνα π.χ. αν οι κρίσεις είναι μυοκλονικού τύπου, τότε πρέπει να μπει άμεσα θεραπεία, άσχετα αν το γεγονός είναι πρωτόγνωρο ή «μονήρες».
Βέβαια όλα αυτά αλλάζουν άρδην, ύστερα από την εφαρμογή μιας πολύωρης ηλεκτροεγκεφαλογραφικής καταγραφής, όπου κατά κανόνα εμφανίζεται η ανάγκη της θεραπείας, λόγω του ότι δεν υπάρχει σχεδόν καμιά μορφή επιληπτικών κρίσεων χωρίς να εμφανίζεται στον ύπνο του ασθενούς.
Γεγονός που αλλάζει άρδην όλα τα δεδομένα.
