Η νόσος του Αλτσχάϊμερ, ως γνωστόν, δεν μπορεί να διαγνωστεί, παρά μόνο σαν κλινική υποψία.
Και όμως υπάρχει εδώ και αρκετά χρόνια μια μεγάλη έρευνα, και έχει καταγράφει σε πολλά βιβλία, ότι μπορούν ηλεκτροεγκεφαλογραφικές καταγραφές να υποδείξουν την ύπαρξη ή την αρχή της νόσου.
Πρόκειται για μια ειδική μορφή εκφορτίσεων, τις λεγόμενες παραρρυθμίες, που είναι μια ομάδα πανομοιότυπων κυμάτων, με συχνότητα6-7 hertz, που μονοφασικά εμφανίζονται από τον βρεγματικό λοβό κυρίως.
Η ύπαρξη τους είναι ένα στοιχείο ύπαρξης πιθανής νόσου Αλτσχάϊμερ και μπορεί να συνδεθεί με ανάλογα κλινικά γεγονότα.
Όσο πιο γρήγορα εντοπιστεί αυτό, τόσο περισσότερο μπορεί να γίνει και δυνατή η θεραπευτική και διαγνωστική παρακολούθηση.
