Σκλήρυνση κατά πλάκας και το λάθος της αναμονής
Σκλήρυνση κατά πλάκας και το λάθος της αναμονής
Στη σκλήρυνση κατά πλάκας υπάρχει μια μεγάλη ποικιλία, σε ότι αφορά την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων. Μπορεί να είναι γρήγορη, μέτρια, απαλή ή και υποβόσκουσα.
Όπως και να έχει το θέμα, σε όλες αυτές τις περιπτώσεις ο ασθενής θα ενδιαφερθεί και θα εντοπίσει τη διάγνωση. Μετά κατά κανόνα, όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική στην πλειάδα των περιπτώσεων, αρχίζει μια καταστροφική συμπεριφορά.
Η κυριότερη από αυτή είναι η αναβολή. Η αναβολή για οποιαδήποτε ενέργεια, δυστυχώς και από γιατρούς. Δεν είναι σπάνια η έκφραση «άσε να περάσουν μερικοί μήνες, να κάνουμε νέα μαγνητική». Στην κυριολεξία είναι ότι χειρότερο.
Στη σκλήρυνση κατά πλάκας δεν περιμένεις ποτέ και με τίποτα. Η αναμονή για την «εκτίμηση» της εξέλιξης είναι μια καταστροφή. Μια καταστροφή στις περισσότερες περιπτώσεις δεν είναι και αναστρέψιμη. Ή και αν είναι εν μέρει, μέχρι ένα βαθμό είναι πολύ περιορισμένη.
Τελικό συμπέρασμα: στη σκλήρυνση κατά πλάκας δεν περιμένουμε και συνεχίζουμε τη θεραπεία και όταν πηγαίνουμε πολύ καλά.