Σκλήρυνση κατά πλάκας και το λάθος της αναμονής

Στη σκλήρυνση κατά πλάκας υπάρχει μια μεγάλη ποικιλία, σε ότι αφορά την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων. Μπορεί να είναι γρήγορη, μέτρια, απαλή ή και υποβόσκουσα.

Όπως και να έχει το θέμα, σε όλες αυτές τις περιπτώσεις ο ασθενής θα ενδιαφερθεί και θα εντοπίσει τη διάγνωση. Μετά κατά κανόνα, όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική στην πλειάδα των περιπτώσεων, αρχίζει μια καταστροφική συμπεριφορά.

Η κυριότερη από αυτή είναι η αναβολή. Η αναβολή για οποιαδήποτε ενέργεια, δυστυχώς και από γιατρούς. Δεν είναι σπάνια η έκφραση «άσε να περάσουν μερικοί μήνες, να κάνουμε νέα μαγνητική». Στην κυριολεξία είναι ότι χειρότερο.

Στη σκλήρυνση κατά πλάκας δεν περιμένεις ποτέ και με τίποτα. Η αναμονή για την «εκτίμηση» της εξέλιξης είναι μια καταστροφή. Μια καταστροφή στις περισσότερες περιπτώσεις δεν είναι και αναστρέψιμη. Ή και αν είναι εν μέρει, μέχρι ένα βαθμό είναι πολύ περιορισμένη.

Τελικό συμπέρασμα: στη σκλήρυνση κατά πλάκας δεν περιμένουμε και συνεχίζουμε τη θεραπεία και όταν πηγαίνουμε πολύ καλά.