Τραύμα και γέλιο

Μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο όπου υπήρχαν πολλοί τραυματίες, άρχισαν να διενεργούνται εξετάσεις για τις γνωστικές διαταραχές μετά από εγκεφαλικά τραύματα. Εξετάζονταν στρατιώτες οι οποίοι είχαν τραυματιστεί στο κεφάλι και γινόταν σύγκριση μ’ άλλους που δεν είχαν τραυματιστεί ανάλογα. Τα ιδιαίτερα συμπτώματα που παρουσιάστηκαν σ’ όσους είχαν τραυματιστεί στο κεφάλι ήταν η μειωμένη κριτική ικανότητα και η τάση για γέλιο και ανόητα αστεία που περιγράφηκε τότε με τον όρο «μωρία» από την ελληνική λέξη «μωρός».