Αγγειοπάθεια και απομυελινωτική εγκεφαλοπάθεια

Τελικά τον τελευταίο καιρό μακροχρόνιες έρευνες, σχετικά με τη λευκοεγκεφαλοπάθεια και ιδιαίτερα του προοδευτικού τύπου του εγκεφάλου, έχουν καταδείξει πως υπάρχει μια σαφής σχέση, σε ότι αφορά τη σύσταση της και την αγγειοπάθεια των μικρών αγγείων του εγκεφάλου.

Σε αυτές τις περιπτώσεις, όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, τα μικρά αγγεία του εγκεφάλου «παθαίνουν» μια προοδευτική υαλίνωση, η οποία πιθανόν να οφείλεται σε μια ανοσολογική διαταραχή, η οποία μεταφέρεται μέσω των κυττάρων.

Δηλαδή, τα κύτταρα εκείνα τα οποία είναι υπεύθυνα για την άμυνα του οργανισμού και διοργανώνουν όλη τη δομή τους στον εγκέφαλο, λειτουργούν με τέτοιο ελλειμματικό τρόπο που επιτρέπουν αυτή την κατάσταση.

Το αποτέλεσμα αυτής της αγγειοπάθειας είναι η διαδοχικά εμφανιζομένη εγκεφαλοπάθεια, η οποία με τη σειρά της εκδηλώνεται κλινικά με μια σειρά νοσολογικών συμπτωμάτων, κυρίως νευρολογικού χαρακτήρα.

Έτσι έχουμε την απώλεια της μνήμης, της συγκέντρωσης, γενικά των γνωστικών λειτουργιών, αλλά πάρα πολύ τακτικά εμφανίζονται και κινητικοαισθητικές διαταραχές ή και όλα μαζί. Πρόκειται, δηλαδή, για ένα γενικευμένο νόσημα του κεντρικού νευρικού συστήματος με ποικίλη συμπτωματολογία.