Ο απροσανατόλιστος έρωτας

Όπως σε κάθε περίπτωση διαταραχής συμπεριφοράς, έτσι και στο ναρκισσισμό υπάρχει σαφή απόκλιση της ερωτικής διάθεσης. Αυτή η απόκλιση είναι ουσιαστική στην όλη εξέλιξη της παθογένειας, διότι από εκεί απορρέει ένα μεγάλο μέρος της ναρκισσιστικής συμπεριφοράς. Στην περίπτωση του ναρκισσισμού παρατηρούμε μία πλήρη «αποδρομή» οποιασδήποτε ερωτικής προδιάθεσης ή αγάπης προς κάθε άλλο πρόσωπο-αντικείμενο και μία πλήρη συγκέντρωση του ερωτικού δυναμικού συναισθήματος στο «εγώ» του νάρκισσου. Αυτή η άνιση κατανομή ψυχοδυναμικά αποσταθεροποιεί το «εγώ» και δημιουργεί ένα ψυχικό κενό με πλήθος αρνητικών συναισθημάτων και μεγάλη πτώση της αυτοεκτίμησης. Δηλαδή, σ’ αυτήν την κατάσταση ο νάρκισσος, μεταξύ των άλλων, χάνει κάθε υγιή ερωτικό προσανατολισμό και παραπαίει σ΄ ένα χάος αρνητικών συμπτωμάτων και κυρίως παθολογικής συμπεριφοράς. Αυτό το γεγονός δημιουργεί ένα νέο «κλείσιμο» στον εαυτό του και μία έντονη δυσαρέσκεια απέναντι σε πρόσωπα που πιθανόν τον ενδιαφέρουν ερωτικά.