Τα κόκκινα δάκρυα του κορμιού

«Ματώνω άρα υπάρχω» είναι το υπόβαθρο της ψυχικής διαταραχής που κρύβεται πίσω από τους αυτοτραυματισμούς. Ο αυτοτραυματισμένος βλέποντας το αίμα να βγαίνει από το τραύμα, αισθάνεται ότι το σώμα του «κλαίει» με κόκκινα δάκρυα. Αυτό το γεγονός γεμίζει το κενό που έχει μέσα του και του προφέρει προσωρινά νόημα ζωής. Δηλαδή, η όλη διαδικασία του αυτοτραυματισμού με τη χρήση του αιχμηρού οργάνου αποτελεί για τον πάσχοντα μία απελπισμένη προσπάθεια να ανακτήσει την αυτοπεποίθησή του και τον εαυτό του, βρίσκοντας παράλληλα έναν πιθανό επικοινωνιακό δρόμο με τους γύρω του και το περιβάλλον του. Συνήθως αυτές οι συμπεριφορές αποτελούν έναν προθάλαμο ψυχώσεων ή αρχόμενων ψυχωτικών διαταραχών σε οριακές προσωπικότητες˙ τις περισσότερες φορές είναι ουσιαστικά η πρώτη κλινική εμφάνιση μίας κατάθλιψης. Βέβαια, σ’ όλες αυτές τις συμπεριφορές υπάρχει μία επιβράβευση του εγκεφάλου και μάλιστα πολλές φορές συνοδεύονται και με ανατομικές δυσλειτουργίες στο μεσεγκέφαλο, όπως έχουν δείξει απεικονιστικές και ηλεκτροεγκεφαλογραφικές εξετάσεις.