Χρειάζονται παιδιά με νυχτερινές κρίσεις άγχους και πανικού, ψυχοθεραπευτική αρωγή;

Συνήθως εδώ πρόκειται για μια ερώτηση που από τη δική μας εμπειρία στη Βιονευρολογική, κυρίως, πρέπει να απευθυνθεί κανείς στο ιστορικό της όλης κατάστασης, που υπάρχει για τις περιπτώσεις αυτές και συγκεκριμένα στο εάν υφίσταται μια οικογενειακή επιβάρυνση προς τον τομέα αυτό.

Όχι μόνο για το νυχτερινό φόβο κρίσεων , αλλά ακόμη και για άλλες παραϋπνίες ή για υπνοβασίες ή ακόμη νυχτερινή ενούρηση. Ενώ εφόσον υφίσταται κάτι τέτοιο, τότε το παιδί χρειάζεται ειδική έρευνα με καταγραφή του εγκεφαλογραφήματος και τη συμβουλή του ειδικού .

Σε αυτές τις περιπτώσεις, τόσο η ψυχοθεραπεία όσο και τα συμπεριφορικά μοντέλα, πολλές φορές, έχουν αντίθετα αποτελέσματα, αν δεν εναρμονίζονται με τη σωστή φαρμακευτική αγωγή.