Ύπνος και ίλιγγος

Μια από τις χειρότερες μορφές ιλίγγου είναι αυτή που συμβαίνει κατά τη νύχτα, ιδιαίτερα στο κρεβάτι όταν ο ασθενής κοιμάται και αλλάζει θέση. Σε ηλικιωμένους ανθρώπους είναι πάρα πολύ συνηθισμένο και στη Βιονευρολογική αναφέρεται τακτικά σαν ένα μεγάλο πρόβλημα, σε ένα μεγάλο αριθμό ανθρώπων.

Δηλαδή, κατά τη διάρκεια του ύπνου μια απλή κίνηση της στάσης του κορμιού δημιουργεί έναν τέτοιο ίλιγγο που μπορεί να «τινάξει» τον ασθενή στον αέρα ή να του φέρει τάση για εμετό ή ακόμη χειρότερα να του δημιουργήσει μια εγκεφαλική κρίση.

Σε αυτές τις περιπτώσεις, η εξήγηση είναι απλή˙ πρόκειται για μετακινήσεις που γίνονται μέσα στο αιθουσαίο νεύρο κάποιων κρυστάλλων, οι οποίοι είναι ακριβώς σε αυτές τις θέσεις μαζεμένοι, έτσι που με τον όγκο τους να ερεθίζουν κάθε φορά και μια μεριά του αιθουσαίου νεύρου, ώστε να έχει ο εγκέφαλος τον έλεγχο του σώματος, τόσο στον «ξύπνιο» όσο και στον ύπνο.

Αν για διάφορους λόγους η κινητικότητα αυτή των κρυστάλλων των λεγόμενων ωτοκονίων δεν είναι σωστή, τότε έχουμε το αποτέλεσμα της εμφάνισης του ιλίγγου μέσα στη νύχτα.

Αυτά τα επονομαζόμενα «ωτοκονία», δηλαδή «σκόνες κρυστάλλων», είναι ο κύριος «δράστης» που μπορεί για μεταβολικούς λόγους ή άλλους εγκεφαλικής λειτουργίας να «κολλήσουν» σε μέρη του αιθουσαίου νεύρου ή κέντρου και να προκαλούν ένα μόνιμο ερεθισμό, ο οποίος εντείνεται όταν αλλάζει θέση το σώμα.

Έτσι λοιπόν, ενώ έπρεπε να βρίσκονται αλλού, βρίσκονται αλλού, με αποτέλεσμα ο εγκέφαλος να «καταλαβαίνει» τη λάθος θέση και να «πιέζει» τον ασθενή να διορθώσει αυτή τη θέση.

Πρόκειται για ένα πρόβλημα που είναι πολύ δυσάρεστο και δύσκολο, αλλά εύκολο να λυθεί όταν γίνει η σωστή διάγνωση με τα επαρκή διαγνωστικά μέτρα και δοθεί η σωστή θεραπεία.