Βιονευρολογικά

Επικίνδυνες θερμοκρασίες

Επικίνδυνες θερμοκρασίες

Υπάρχει μια κλίμακα μέσα στην οποία όταν μετράμε τη θερμοκρασία, δηλαδή τον τυχόν πυρετό, κινούνται οι διάφορες ενδείξεις, έτσι ώστε να μπορούμε να συμπεράνουμε αν έχουμε να κάνουμε με παθογένειες του οργανισμού ή όχι.

Το χαμηλότερο σημείο ένδειξης του πυρετού είναι είκοσι βαθμοί κελσίου και αμέσως μετά αν κατέβει πιο κάτω, υπάρχει άμεσος κίνδυνος για τη ζωή και για κρυοπαγήματα.

Αντίθετα, όταν ανεβεί πάνω από τους σαράντα δυο βαθμούς κελσίου, τότε έχουμε υπερθερμία και αυτό εδώ οδηγεί σε μια διαταραχή εγκεφάλου, καρδιάς και κυκλοφορίας που μπορεί στα σαράντα δυο μισό βαθμούς κελσίου να φτάσει μέχρι και σε θανατηφόρα εξέλιξη.

Εκείνο που πρέπει να προσέξουμε ιδιαίτερα για αυτούς τους καθημερινούς πλέον πυρετούς, ιδιαίτερα σε πολύ θερμές, όπως το καλοκαίρι, ή στις πολύ κρύες περιόδους του χειμώνα, για άτομα που είναι εκτεθειμένα στις θερμοκρασίες και στις αλλαγές τους, είναι να έχουμε το νου μας στην κυριολεξία να μετράμε τις θερμοκρασίες πριν συμβεί οτιδήποτε.

Ιδιαίτερα σε παιδιά, σε ηλικιωμένα άτομα, σε άτομα που παίρνουν φάρμακα ή που έχουν προβλήματα, αυτές οι μετρήσεις πρέπει να γίνονται πολύ τακτικότερα με μεγάλη προσοχή και εάν έχουμε χρόνιους τέτοιος ασθενείς να γίνονται και με διαγράμματα τέτοιου τύπου που να μπορούν να διαφωτίσουν το γιατρό που βλέπει την πορεία της θερμοκρασίας του ασθενούς.

Οι κλίμακες που υπάρχουν είναι περίπου έξι και ξεκινάνε από την υποθερμία μέχρι τον πολύ υψηλό πυρετό και ανάλογα με την εκτίμηση του θεράποντα γιατρού, η κατάσταση κάθε φορά αντιμετωπίζεται διαφορετικά.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε, ιδίως στα νευρολογικά και ψυχιατρικά περιστατικά, ότι η ρύθμιση της θερμοκρασία γίνεται κατευθείαν από τον εγκέφαλο, συνεπώς έχοντας μια καλή γνώση των «ανεβοκατεβασμάτων» της θερμοκρασίας μπορούμε να ελέγξουμε και πιο καλά την παθογένεια της νόσου. Αυτό μας οδηγεί και στην καλύτερη θεραπεία και στα πιο σωστά αποτελέσματα, σε ότι αφορά τις καταστάσεις αυτές.