Ο «καλός και ο κακός» ήχος

Το ανθρώπινο αυτί έχει τη δυνατότητα, μέσω μια εγκεφαλικής λειτουργίας που ξεκινάει από ένα σχηματισμό που λέγεται θάλαμος, να ξεχωρίζει τους σημαντικούς για αυτόν ήχους από τους αδιάφορους. Π.χ.με αυτόν τον τρόπο ξεχωρίζει μια μητέρα το κλάμα του παιδιού ή ένας τη φωνή κάποιου γνωστού του ή αγαπητού του προσώπου.

Όταν έχουμε την εμφάνιση μιας υπερακουσίας, μιας ιδιαίτερα ευαίσθητης ακοής για ορισμένους τόνους, τότε σημαίνει ότι αυτός ο μηχανισμός έχει «ταραχτεί» από κάποια βλάβη, με αποτέλεσμα οι τόνοι που λαμβάνονται να εκτιμώνται διαφορετικά και ιδιαίτερα ότι αφορά τους υψηλούς τόνους.