Ανοσοανεπάρκεια

Ο τίτλος «ανοσοανεπάρκεια» σημαίνει ελαττωμένη άμυνα του οργανισμού και όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική είναι ένα από τα ουσιαστικότερα κεφάλαια αυτού του κλάδου.

Δεν υπάρχει σχεδόν καμία ουσιαστική νευροψυχιατρική διαταραχή, χωρίς να μην υπάρχει από πίσω ή να μην προκληθεί μετά μια μορφή ανοσοανεπάρκειας για κάποιο συγκεκριμένο γεγονός.

Η ανοσοανεπάρκεια αυτή μπορεί να ερμηνευθεί σαν «τρύπες» στην ασπίδα άμυνας του οργανισμού από όπου διέρχονται τα διάφορα «βέλη» που πληγώνουν ανάλογα τον άνθρωπο.

Τα περισσότερα των ψυχικών και νευρολογικών τραυμάτων και συνεπειών, καθώς επίσης και των αυτοανόσων ή κληρονομικών νοσημάτων βασίζονται εκεί επάνω ακριβώς σε αυτή την έλλειψη της άμυνας του αμυντικού συστήματος, η οποία έχει και τον τίτλο «ανοσοανεπάρκεια».

Αν είχαμε το μαγικό τρόπο να διερευνούμε την ανοσοανεπάρκεια στις νευροψυχιατρικές διαταραχές, πριν από κάθε άλλη ενέργεια, τότε σίγουρα θα είχαμε και ένα άλλο κατάλογο ασθενειών και μια άλλη κατάταξη νοσημάτων και ασφαλώς πολύ διαφορετικές θεραπείες από ότι γίνονται τώρα.

Βέβαια, τα τελευταία χρόνια και ιδιαίτερα μετά την έξαρση της σκλήρυνσης κατά πλάκας, το θέμα της ανοσοανεπάρκειας έχει ληφθεί πολύ σοβαρά υπόψη˙ επεκτείνεται μάλιστα και στις περιπτώσεις νεογνών, όπου πλέον συστηματικά γίνονται με το σκοπό της εντόπισης της ανοσοανεπάρκειας κάποιες ενδεδειγμένες εξετάσεις.

Στη σύγχρονη νευρολογία, ο γιατρός που θα καταφέρει να εντοπίσει το συγκεκριμένο τμήμα ανοσοανεπάρκειας μέσα στην άμυνα του οργανισμού στην ανάλογη πάθηση, σχεδόν έχει κερδίζει άμεσα τη διάγνωση και έμμεσα τη θεραπευτική αγωγή.

Έχει λοιπόν πολύ μεγάλη σημασία να ξέρουμε τι σχέση έχει η ανοσοανεπάρκεια˙ φέρ’ ειπείν με τις τηλεαγγειεκτασίες. Αυτό θα βοηθούσε καλύτερα στην κατανόηση κάποιων βαρέων νευρολογικών νοσημάτων.