Βλεφαρόσπασμος και ψυχαναγκασμός

Έχουμε αναλύσει σε άλλα κείμενα εκτεταμένα την έννοια του βλεφαρόσπασμου, ακόμη και της δυστονικής διαταραχής που προκαλεί, αλλά κυρίως συγκεντρωθήκαμε σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, περιγράφοντας τον σαν αμιγές νευρολογικό σύνδρομο.

Στη Βιονευρολογική, το σύνδρομο Meige όσο και ο βλεφαρόσπασμος έχουν βρεθεί να έχουν μια μεγάλη εξάρτηση από ψυχαναγκασμούς. Με τον καιρό ο ασθενής συνηθίζει αυτή την κατάσταση και πολλές φορές την προκαλεί μόνος του, προκειμένου να εκτονώσει το καθημερινό του άγχος.

Όταν συμβαίνει αυτή η επιπλοκή για μακρύ χρονικό διάστημα, με αποτέλεσμα να υπάρχει ο συνδυασμός αυτών των δυο περιπτώσεων, το περιστατικό γίνεται ακόμη πιο δύσκολο, όχι μόνο για τη διάγνωση, αλλά και για τη θεραπεία.

Είναι σχεδόν αναπόφευκτο να σκεφτούμε μια περίπτωση συνδρόμου Meige ή βλεφαρόσπασμου ή και συνδυασμό των δυο, χωρίς τα στοιχεία του ψυχαναγκασμού.

Κατά κανόνα, όλοι οι ασθενείς έχουν ψυχαναγκαστικές τάσεις και οι ιδεοψυχαναγκασμοί ή ιδεοληψίες πολλές φορές εκφράζονται και σε άλλα πεδία ή ταυτόχρονα σε άλλα πεδία μαζί με τους βλεφαρόσπασμους και τις δυστονίες. Πρόκειται δηλαδή για μια σύνθετη νευροψυχιατρική νόσος, η οποία πρέπει να αντιμετωπιστεί και στα δυο σκέλη, εάν θέλουμε να έχουμε μια επιτυχής θεραπευτική έκβαση.

Βέβαια, σε αυτή τη μεγάλη προσπάθεια χρειάζεται χρόνος, κόπος και παράλληλα με τη φαρμακευτική αγωγή μια ψυχολογική υποστήριξη, όπου συμπεριφορικά θα προταθεί στον ασθενή να καταλάβει στην ουσία το πρόβλημα του και συνεργαζόμενος με το γιατρό να μπορέσει να αντιμετωπίσει τουλάχιστον εν μέρει εκεί τα συμπτώματα και κυρίως τις αιτίες που τα προκαλούν.

Διότι πολλές φορές και απλές σκέψεις ή καταστάσεις που «εκτονώνουν» το άγχος του ασθενούς δημιουργούν την όλη κλινική εικόνα.