Υπερηωσινοφιλικό σύνδρομο και καρδιά

Οι περιπλοκές του ηωσινοφιλικού συνδρόμου μπορεί να είναι κατά κύριο λόγο μέσα στο αίμα. Αυτό όμως δεν αποκλείει και την προσβολή διαφόρων οργάνων από αυτό. Όπως έχουμε δει και στη Βιονευρολογική, μπορεί αυτό να γίνει κυρίως με κεντρικό σύμπτωμα μια ενδομυοκαρδίτιδα.

Η ενδομυοκαρδίτιδα αυτή μπορεί να εμφανιστεί με πολλές μορφές, ανάλογα και με τη γεωγραφική προέλευση του ασθενούς. Σε όλες τις περιπτώσεις χαρακτηριστικό είναι ότι αναπτύσσεται μια αλλεργικού τύπου εστιακή ή διάχυτη ινώδης δυσπλασία του μυοκαρδίου. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα περιπλοκή, καθώς επίσης και μια εμφανής διαφορά στο υπερηχογράφημα της καρδιάς.

Συνήθως σε αυτό το στάδιο πολύ τακτικά νευρολογικά συμπτώματα, όπως είναι η φαγούρα, η άσχημη διάθεση, οι διαταραχές, ο πονοκέφαλος, η κατάθλιψη, μπορούν να κυριαρχούν στην κλινική εικόνα.

Πάντως σε όλες τις περιπτώσεις, πρέπει πάντα να εξετάζουμε το μέγεθος της καρδιοαγγειακής βλάβης , διότι είναι χαρακτηριστικό και για την όλη κατάσταση του ασθενούς.

Έτσι λοιπόν όταν υπάρχει υπόνοια ενός υπερηωσινοφιλικού συνδρόμου, είναι απαραίτητο να γίνεται ένας εκτεταμένος καρδιοαγγειακός έλεγχος και μάλιστα με «στόχευση» ότι αφορά το μυοκάρδιο. Οπότε μαζί με τη γενική θεραπεία πρέπει να αναφερθεί και η ιδιαιτερότητα αυτή, προκειμένου να ληφθούν τα ανάλογα θεραπευτικά μέτρα.