Σχιζοφρένεια και νόσος του πάρκινσον

Ένας μεγάλος Σουηδός ερευνητής, που τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ το 1960, ο Άρβιν Κάρσον, διαπίστωσε μια έντονη σχέση σχιζοφρένειας και πάρκινσον. Ο Κάρσον, μελετώντας τη δράση της ντοπαμίνης σε παρκινσονικούς ασθενείς, βρήκε ότι όταν αυτοί έπαιρναν υπερβολικές δόσεις, εμφάνιζαν έντονα ψυχωτικά φαινόμενα. Η παρατήρηση αυτή οδήγησε στη διατύπωση της άποψης ότι η υποκειμενική αιτία της σχιζοφρένειας είναι η υπερβολική δόση ντοπαμίνης. Στο γεγονός αυτό συνηγορούσε ότι φάρμακα που ελαττώνουν την ντοπαμίνη, όπως π.χ. η χλωροπρομαζίνη, φέρνουν μια ουσιαστική βελτίωση της σχιζοφρενενικής συμπτωματολογίας.