Ένας εγκέφαλος εκτός ελέγχου

Στη σύγχρονη Νευρολογία, μεγάλη σημασία έχει η έρευνα του νευρικού συστήματος και συγκεκριμένα του αυτόνομου νευρικού συστήματος, το οποίο είναι έξω από τη βούληση του ατόμου . Πρόκειται, όπως έχουμε δει και στη Βιονευρολογική, για έναν έλεγχο κάποιου συστήματος, ο οποίος δεν είναι στη συνείδηση του ατόμου , που εξαιτίας του πιθανόν πάσχει.

Το αυτόνομο νευρικό σύστημα, που αποτελείται από συμπαθητικά και παρασυμπαθητικά γάγγλια και νεύρα, επιτελεί λειτουργίες που είναι πέραν ή εκτός βούλησης του ατόμου . Δηλαδή, το ίδιο το άτομο δεν έχει συνείδηση για το τί ακριβώς λειτουργία κάνει το αυτόνομο νευρικό σύστημα και πώς μπορεί να το ελέγχει.

Τυπικό παράδειγμα είναι η προσαρμογή του φακού του οφθαλμού , οι εκκρίσεις όπως π.χ. τον ιδρώτα , οι παλμοί της καρδιάς και το σύνορο της πεπτικής λειτουργίας . Συνεπώς, μια καλή νευρολογική εξέταση πρέπει να ξεκινάει από αυτό που δεν μπορεί να το περιγράψει ο ασθενής και πρέπει να το βρει ο ίδιος ο νευρολόγος από την κλινική του πείρα ή με τις εξετάσεις τις οποίες κάνει.