H επικινδυνότητα της υπερινσουλιναιμίας

Στην περίπτωση της υπερινσουλιναιμίας έχουμε κάτι πολύ απλό. Αλλάζει η συσχέτιση ινσουλίνης με γλυκόζη . Δηλαδή, χρειάζεται πολύ περισσότερη ινσουλίνη από ότι κανονικά, προκειμένου να περάσει τη γλυκόζη στο κύτταρο για να βγάλει την ενέργεια που πρέπει.

Στις περιπτώσεις υπερινσουλιναιμίας έχουμε το παθολογικό φαινόμενο της συσσώρευσης λίπους τόσο στο πάγκρεας όσο και στην κοιλιά με ταυτόχρονη αύξηση βάρους . Στην περίπτωση αυτή, ο διαταραγμένος μεταβολισμός επηρεάζει την ομοιόσταση του σώματος ως προς τη λαμβανόμενη τροφή και γενικά τη λειτουργία του όλου συστήματος.

Το αποτέλεσμα είναι να αρχίζει μια νοσηρή κατάσταση με πρώτο αποδέκτη το νευρικό σύστημα του ανθρώπου. Και κατά δεύτερο λόγο μια «πυροδότηση» καρκινικής διαδικασίας και μεταστάσεων. Σημαντική αξία έχει πάντα να προλαβαίνουμε τις διαταραχές αυτές και να επεμβαίνουμε θεραπευτικά με οποιονδήποτε τρόπο.