Το πρόβλημα του τοπικού ύπνου
Παρατηρώντας εδώ και πολλά χρόνια τις ηλεκτροεγκεφαλογραφικές καταγραφές σε ασθενείς με προβλήματα ύπνου, διαπιστώνουμε πολλά νέα ενδιαφέροντα στοιχεία. Π.χ. εντύπωση κάνει το γεγονός ότι ο ύπνος δεν είναι μια ιδιότητα του εγκεφάλου σαν αυτόνομη διαδικασία. Αντίθετα παρατηρούνται περιοχές που είναι ανενεργές και άλλες που είναι περισσότερο διεγερμένες. Ο δε ύπνος σε πλήρες στάδιο επιτυγχάνεται μόνο όταν οι περισσότερες περιοχές του εγκεφάλου είναι σε μέγιστη υποδραστηριότητα. Έχουμε, δηλαδή, μια υπνιακή κατάσταση μοιρασμένη, σε ότι αφορά ένταση και έκταση σε διάφορες περιοχές. Πρόκειται για μια καινούργια γνώση που τα τελευταία τέσσερα έως πέντε χρόνια αρχίζει να συζητείτε σε ιατρικούς κύκλους που ασχολούνται με την καταγραφή του ύπνου.