Αιματοκρίτης και εγκεφαλικά έμφρακτα

Σε αυτό που δίνεται λίγο η σημασία κατά τη δική μας εντύπωση εδώ στη Βιονευρολογική και σε προχωρημένα στάδια είναι ότι δε γίνεται τακτικός έλεγχος του αιματοκρίτη και του ινωδογόνου, δηλαδή ότι αφορά τη συγκέντρωση της αιμοσφαιρίνης στα αγγεία και στο περιφερικό αίμα, σε ανθρώπους που κινδυνεύουν από ένα εγκεφαλικό.

Μια απλή εξέταση αίματος που πρέπει να γίνεται ρουτίνα σε ασθενείς ανάλογα με τη σκάλα επικινδυνότητας που έχουν, σε ότι αφορά το χρονικό διάστημα της εκτέλεσης της, πρέπει να είναι τακτική.

Και όταν βλέπουμε τον υψηλό αιματοκρίτη ή αυξημένο ινωδογόνο, πρέπει πάντοτε να σκεφτόμαστε τη δυνατότητα περιπλοκών και εγκεφαλικών δυσλειτουργιών, όπως π.χ. την ύπαρξη μικροεμφράκτων.

Καταλήγουμε πάντοτε στο ότι πρέπει να γίνεται ένας διεξοδικός έλεγχος στις περιπτώσεις αυτές, προκειμένου να έχουμε μια γενικότερη και ουσιαστικότερη εικόνα, προκειμένου να προλάβουμε το χειρότερο.