Η σημασία των ονείρων και ο φόβος
Για τον εγκέφαλο, όπως έχουμε δει και στις αναλύσεις εδώ στη Βιονευρολογική, το όνειρο καταρχήν στρέφεται προς μια κατάσταση, η οποία απασχολεί το άτομο πολύ καιρό.
Βέβαια, ο τρόπος με τον οποίο «επανασκευάζει» το όνειρο την όλη κατάσταση είναι ανάλογος των νευρωνικών τόξων που έχει ο εγκέφαλος και της απόδοσης που μπορεί να έχει ο άνθρωπος την εκάστοτε στιγμή που του ζητάνε αυτό το πράγμα.
Στην ουσία αυτό που κυριαρχεί, όπου σε αυτή την περίπτωση το όνειρο είναι ασυνείδητο, κατά κανόνα είναι ένα συναίσθημα, όπως ο φόβος ˙ οπωσδήποτε μπορεί να ξεπεραστεί και αφήνει ένα «υπόλοιπο» από τη διάρκεια της ημέρας.
Είναι κάτι που πρέπει να το δουν σωστά όσοι ασχολούνται με αυτό το πράγμα, προκειμένου να μπορέσουν να το αναλύσουν και να το τοποθετήσουν σωστά. Δηλαδή, για να το πούμε και πιο «ψυχαναλυτικά» ακόμη και τα όνειρα πρέπει να μας απασχολούν στο πως θα «διώξουμε» τον πανικό και το φόβο. Άρα πρέπει να τα αντιμετωπίσουμε σαν «δεδομένες» καταστάσεις.
Η ανάλυση ακόμη και με τα υπνογράμματα και τα σύγχρονα μέσα νευροφυσιολογίας δεν έχει φτάσει σε αυτό το σημείο, δηλαδή να ανακαλύψει με σιγουριά και όχι υποθέσεις που βασίζονται τα όνειρα.
Ενώ κανείς βρίσκει μεγάλες ομάδες σπουδαγμένων ανθρώπων ή φοιτητών που να τους απασχολούν στα όνειρα τους πάρα πολύ έντονα η απόδοση που θα έχουν σε εξετάσεις, όλως περιέργως τα ίδια όνειρα και ίσως καμία φορά εντονότερα βλέπουν και οι άνθρωποι που δεν έχουν σχέση με παρόμοια θέματα.
Η επεξεργασία του εγκεφάλου γίνεται με τον ίδιο τρόπο, κανείς δε γνωρίζει όμως το γιατί. Γνωρίζει μερικές φορές το νευρωτικό τόξο που ακολουθεί.