Διαγνωστικά στοιχεία για τα κρανιακά και σπονδυλικά μηνιγγιώματα

Πλέον η διάγνωση των μηνιγγιωμάτων σε μεγάλο βαθμό στις μέρες μας γίνεται κυρίως νευροακτινολογικά. Δεν είναι λίγες εκείνες οι περιπτώσεις, περίπου πάνω από το 25%, που ανακαλύπτονται τυχαία, ενώ γίνεται έλεγχος για άλλα συμπτώματα, μέσω μαγνητικής ή αξονικής τομογραφίας.

Ένα ιδιαίτερο στοιχείο που πρέπει να τονίσουμε σε αυτές τις διαδικασίες είναι ότι η μαγνητική τομογραφία ή ακόμη και η αξονική, στην περίπτωση που έχουμε την υπόνοια ενός μηνιγγιώματος, πρέπει να συνοδεύεται και από τη χορήγηση σκιαγραφικού.

Το σκιαγραφικό στο 90% περίπου των μηνιγγιωμάτων δημιουργεί καταστάσεις εμπλουτισμού που καταγράφονται από την τομογραφία, μπορούν να αναλυθούν και να δώσουν πληροφορίες για την προσέλευση του, την έκταση του, ακόμη και προγνωστικές υποθέσεις.

Σε ότι αφορά την πρώτη τους εμφάνιση, εμφανίζονται υπέρτονα σε 70% των περιπτώσεων και προσλαμβάνουν έντονο σκιαγραφικό. Όπως και να έχει, η χορήγηση σκιαγραφικού, πριν και μετά την αξονική ή μαγνητική διάγνωση, πρέπει να υφίσταται πάντα, ακόμη και για την παρακολούθηση της πορείας.