Γιατί αποτυγχάνουν οι δίαιτες στους παχύσαρκους;

Σε όλο το Δυτικό κόσμο με το υπέρβαρος γίνεται μια μεγάλη προσπάθεια στο θέμα της εύρεσης κάποιας σοβαρής δίαιτας. Στη Βιονευρολογική, έχουμε ασθενείς που ταλανίζονται πολλά χρόνια με το θέμα αυτό με ελάχιστη έως μηδενική επιτυχία.

Πραγματικά αυτό που μας προβληματίζει είναι πως είναι δυνατόν άνθρωποι με σιδερένια θέληση να αποτυγχάνουν να βρουν μια ρέγουλα στο φαγητό. Η απάντηση είναι πολύ απλή.

Ενώ ο άνθρωπος μπορεί να είναι πανίσχυρος στην κυριαρχία του σώματος, είναι ουσιαστικά ανίσχυρος στις τοποθετήσεις του εγκεφάλου. Έτσι λοιπόν στις εκκρίσεις των ορμονών που παράγονται στο θόλο του στομάχου και «διατάσουν» τον εγκέφαλο να πεινάει, υπάρχει διανοητική αδυναμία στο να επιβληθεί κανείς σε αυτό.

Έτσι λοιπόν, ακόμα και μετά την πιο εξαντλητική δίαιτα η ορμόνη γκρελίνη, που παράγεται στο άντρο του στομάχου, δημιουργεί την ανάγκη πλήρωσης και ένα ακατανίκητο αίσθημα πείνας, έτσι που και η πιο ισχυρή προσωπικότητα είναι αδύναμη. Μετά από εγκεφαλική εντολή θα αναγκαστεί να φάει και θα αυξήσει το βάρος του.