To «μπιλιάρδο» με τις ορμόνες της όρεξης

Γκρελίνη, λεπτίνη, ινσουλίνη, ντοπαμίνη κ.τ.λ. παίζουν ένα ρόλο στη δημιουργία της όρεξης και του κορεσμού. Δηλαδή, έχουμε μια σειρά εγκεφαλικών ουσιών με τη μορφή ορμονών που μέσω του κεντρικού νευρικού συστήματος επηρεάζουν άμεσα το θέμα της όρεξης και του κορεσμού της πέψης.

Πρέπει να τις φανταστούμε σαν ένα είδος μπίλιες του μπιλιάρδου που συγκρούονται ωθώντας η μια την άλλη προς κάποια κατεύθυνση. Ανάλογα με την κατεύθυνση και το βαθμό της σύγκρουσης έχουμε και τη διαιτητική συμπεριφορά του ατόμου.

Αυτός είναι και ο κύριος λόγος που έχουμε τους διάφορους σωματότυπους. Έτσι λοιπόν στις περιπτώσεις παθολογικής παχυσαρκίας πρέπει να μελετάμε τους «συνδυασμούς» αυτούς και να τους τροποποιούμε.