Αύξηση της αρτηριακής πίεσης και οπίσθια αναστρέψιμη εγκεφαλοπάθεια

Όπως έχουμε παρατηρήσει εδώ στους ασθενείς στη Βιονευρολογική που παρουσιάζουν το σύνδρομο της οπίσθιας αναστρέψιμης εγκεφαλοπάθειας, η παθογένεση του συνδρόμου αυτού αν και παραμένει άγνωστη, βασίζεται όμως στη θεωρία που αποδίδεται σε μια απότομη αύξηση της αρτηριακής πίεσης.

Η άνοδος αυτής της αρτηριακής πίεσης μπορεί να υπερβεί το ανώτερο όριο της εγκεφαλικής αρτηριορύθμισης, προκαλώντας έτσι εξαγγείωση πρωτεΐνης του ορού και προκαλώντας αγγειογενές οίδημα.

Βλέπουμε, δηλαδή, ότι σε αυτές τις περιπτώσεις κλινικά, λόγω της αυξημένης αρτηριακής πίεσης, υπάρχει μια έντονη δυσλειτουργία μεταξύ της πίεσης των αγγείων του εγκεφάλου (ενδοκρανιακής) και των αγγείων της περιφέρειας.

Αυτή η διαταραχή απορυθμίζει το σύστημα αυτορρύθμισης της εγκεφαλικής πίεσης και έχει σαν αποτέλεσμα την εμφάνιση της οπίσθιας αναστρέψιμης εγκεφαλοπάθειας.

Ανάλογα δε με το οίδημα που προκαλείται, την ένταση που έχει αυτό το οίδημα και τη θέση που πιάνει στον εγκέφαλο, έχουμε τα κλινικά συμπτώματα και μπορούμε να διακρίνουμε κατά πόσο αυτή είναι αναστρέψιμη ή όχι. Ουσιαστικό ρόλο σε αυτές τις περιπτώσεις παίζει ο χρόνος διάγνωσης και η ένταση των συμπτωμάτων κατά την περίοδο αυτή.