«Κινήσεις έκτασης» και υπερτασική εγκεφαλοπάθεια

Στη Βιονευρολογική στους διάφορους τύπους εγκεφαλοπάθειας ψάχνουμε πάντοτε να βρούμε ποιο είναι εκείνο το κλινικό στοιχείο που είναι το πλέον χαρακτηριστικό για την κάθε εγκεφαλοπάθεια.

Έτσι λοιπόν στις περιπτώσεις υπερτασικής εγκεφαλοπάθειας, και πιο χαρακτηριστικά αυτής της οπίσθιας αναστρέψιμης εγκεφαλοπάθειας, έχουμε διαπιστώσει ότι σε προχωρημένα στάδια εμφανίζονται οι λεγόμενες «αντανακλαστικές κινήσεις έκτασης».

Πρόκειται για κινήσεις των άνω και κάτω άκρων που είναι ενδεικτικές για μια παθολογία του εγκεφαλικού στελέχους ή των συνδέσεων του με τα εγκεφαλικά ημισφαίρια.

Παρατηρώντας, δηλαδή, αυτές τις κινήσεις, είναι δυνατόν να συμπεράνουμε, από τις πρώτες κιόλας στιγμές της εμφάνισης της νόσου, πόσο συνδεδεμένη με τον εγκεφαλικό ιστό είναι και πόσο επιβλαβής για αυτόν.

Βλέπουμε, δηλαδή, ότι ξεκινάει κεντρικά και λόγω των οιδημάτων δημιουργούνται πιέσεις στην εγκεφαλική ουσία , οι οποίες με τη σειρά τους συγκεντρώνονται σαν συνισταμένη κυρίως στο στέλεχος, όπου προκαλούν και την αυτόματη «αντανάκλαση των κινήσεων έκτασης».

Έτσι λοιπόν έχουμε μια εξήγηση για το τι συμβαίνει και ανάλογα με την έκταση αυτών μπορούμε να συμπεράνουμε και πόση είναι η βλάβη που προκαλούν.