Αξίζει η «οικονομία» στη διάγνωση των επιληπτικών κρίσεων;

Σήμερα πλέον αποτελεί «ιατρικό καθήκον» και μάλιστα κυρίως σε ασθενείς παιδιά, η εκτέλεση πολύωρων ηλεκτροεγκεφαλογραφικών καταγραφών και υπολογιστικής μαγνητικής τομογραφίας σαν προϋπόθεση για διάγνωση και θεραπευτική αγωγή . Βέβαια, σε περιόδους κρίσης αυτό μπορεί να ακούγεται προκλητικό και πολλοί γιατροί να «φείδονται», αποφεύγοντας αυτές τις «ακριβές» διαγνωστικές μεθόδους. Όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, τα κόστη και οι καταστροφές μιας τέτοιας αδιάγνωστης, άρα και μη θεραπευτικά υποστηριγμένης περίπτωσης, είναι απείρως πολλαπλάσια του κόστους αυτών των εξετάσεων. Εάν κάποιος θέλει τελεσίδικες και φθηνές λύσεις πρέπει οπωσδήποτε να ξεκινάει το δυνατόν γρηγορότερα από αυτές, ώστε να έχει τη σωστή θεραπεία.