Μελαγχρωστική αμφιβληστροειδοπάθεια και συννοσηρότητα

Δυστυχώς, όπως έχουμε δει και στη Βιονευρολογική, αμιγώς η μελαγχρωστική αμφιβληστροειδοπάθεια σαν αυτοτελής οντότητα σπάνια παρουσιάζεται μόνη της, αν και είναι πολύ χαρακτηριστική η συμπτωματολογία της και αρχίζει κυρίως με τη νυκταλωπία.

Εκείνο που πρέπει κανείς να προσέξει είναι τι έκταση έχει σε άλλα συστήματα και κυρίως στο νευρικό σύστημα. Το χαρακτηριστικό σχεδόν όλων αυτών των συμπτωμάτων της συννοσηρότητας είναι ότι εμφανίζονται ακόμη κατά την παιδική ηλικία και παρουσιάζουν ταυτόχρονες βλάβες στο ένα ή στο άλλο όργανο.

Πρέπει να πούμε ότι υπάρχει μια ατελείωτη σειρά τέτοιων συνδρόμων, που καθένα από αυτά έχει το όνομα του ερευνητή ή του γιατρού, ο οποίος πρώτος το «ανακάλυψε» και το πιστοποίησε.

Αυτά τα διάφορα συμπτώματα δεν πρέπει να μας παραπλανούν σε ότι αφορά της τοποθέτηση της αρρώστιας ˙πρόκειται για μια βλάβη του αμφιβληστροειδή και μάλιστα της μελαγχρωστικής στιβάδας.

Δηλαδή, είναι μια εξέλιξη, η οποία, με βιοχημικούς τρόπους, ακόμη και αν δεν είναι αυτοτελής, προέρχεται από άλλες γενικευμένες εξελίξεις, οι οποίες έχουν να κάνουν με ολόκληρα συστήματα.

Αυτό έχει νόημα θεραπευτικά, διότι μπορούμε να ξεκινήσουμε την αγωγή ή την όποια θεραπευτική προσπάθεια από πολλές μεριές, προσπαθώντας έτσι και ίσως καταφέρνοντας να βρούμε ένα θεραπευτικό δρόμο στις περισσότερες από αυτές τις ανίατες περιπτώσεις.